Βουβωνοκήλη - νέα μέθoδος αντικαθιστά την λαπαροσκόπηση
χειρουργική κήλης
Εκτενές κείμενο σχετικά με την βουβωνοκήλη: ορισμός, αιτιολογία, συμπτώματα και σύγχρονες μεθόδοι χειρουργικής αποκατάστασης, με ιδιαίτερη αναφορά σε πρωτοποριακές ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους.
Εκτιμώμενος χρόνος ανάγνωσης: λεπτά
Συνολικές προβολές: 3679
ONSTEP-m: η τελευταία εξέλιξη στην χειρουργική αποκατάσταση της βουβωνοκήλης

Πρωτοποριακή ελάχιστα επεμβατική μέθοδος
Η χειρουργική αποκατάσταση της βουβωνοκήλης και της μηροκήλης διενεργείται πλέον στην κλινική μας και μέσω της ελάχιστα επεμβατικής μεθόδου ONSTEP-m. Η πρωτοποριακή αυτή μέθοδος επιτρέπει την αποκατάσταση της κήλης με τοποθέτηση ενός ειδικού αυτόματα αναπτυσσόμενου πλέγματος μέσω πολύ μικρής τομής (3 εκ.) στο δέρμα.
Τοπική αναισθησία και παραμονή λίγων ωρών
Η μέθοδος ONSTEP-m μπορεί να διενεργηθεί με ασφάλεια και υπό τοπική αναισθησία, σε αντίθεση με άλλες ενδοσκοπικές-λαπαροσκοπικές μεθόδους, οι οποίες απαιτούν γενική αναισθησία. Η απαραίτητη παραμονή του ασθενούς στην κλινική μετά την επέμβαση περιορίζεται συνήθως σε λίγες μόνο ώρες (Χειρουργείο Ημέρας).
Ταχύτατη κινητοποίηση και επιστροφή στην εργασία
Με την μέθοδο ONSTEP-m, ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει πλήρως στις φυσιολογικές δραστηριότητες και στην εργασία του εντός λίγων μόνο ημερών, ακόμα και είναι απαραίτητο να σηκώσει βάρη. Αυτό είναι δυνατό, επειδή το ειδικό πλέγμα τοποθετείται στο βαθύτερο στρώμα του κοιλιακού τοιχώματος (προπεριτοναϊκά), κάτι που επιτρέπει την ταχύτατη επιβάρυνσή του.

Περιεχόμενα
- Εισαγωγή
- Διάγνωση της βουβωνοκήλης
- Θεραπεία της βουβωνοκήλης
- Υπάρχουν εναλλακτικές μεθόδοι πέραν της χειρουργικής αποκατάστασης;
- Πότε πρέπει να γίνει η εγχείρηση για αποκατάσταση της βουβωνοκήλης;
- Να γίνεται χρήση κηλεπιδέσμου - ζώνης σε περίπτωση βουβωνοκήλης;
- Ποιές χειρουργικές μεθόδοι αποκατάστασης της βουβωνοκήλης εφαρμόζονται;
- Υπάρχουν γνωστές επιπλοκές μετά από μία εγχείρηση βουβωνοκήλης;
- Ποιές μεθόδοι αναισθησίας εφαρμόζονται στην χειρουργική της βουβωνοκήλης;
- Ο προεγχειρητικός έλεγχος για επέμβαση βουβωνοκήλης
- Η νοσηλεία στην κλινική για επέμβαση βουβωνοκήλης
- Μετεγχειρητική φροντίδα και αποθεραπεία μετά από χειρουργείο βουβωνοκήλης
Τι είναι η βουβωνοκήλη;
Με τον όρο κήλη περιγράφεται γενικότερα η πρόπτωση - προβολή ενός ή περισσοτέρων οργάνων εκτός της συνήθους ανατομικής θέσης τους, διαμέσου ενός φυσιολογικού πόρου/στομίου ή μίας παθολογικά ασθενούς περιοχής των περιβάλλοντων ιστών.
Κήλη ονομάζεται, με απλούστερα λόγια, η κατάσταση κατά την οποία δημιουργείται ένα άνοιγμα, ένα 'παράθυρο', σε ένα τοίχωμα που κατά τα άλλα είναι ενιαίο και κλειστό. Ιστοί ή όργανα, που κανονικά βρίσκονται μόνο από την μία πλευρά του τοιχώματος, μπορούν να περάσουν διαμέσου αυτού του ανοίγματος και να βρεθούν στην άλλη πλευρά. Στην περίπτωση αυτή μιλάμε στην ιατρική για κήλη.
Ανάλογα με την περιοχή του σώματος, που το παραπάνω μπορεί να συμβεί, διακρίνουμε διάφορες μορφές κήλης: π.χ. βουβωνοκήλη, μηροκήλη, ομφαλοκήλη, επιγαστρική κήλη, διαφραγματοκήλη κ.α.
Στην περίπτωση της βουβωνοκήλης - την συχνότερη μορφή κήλης κοιλιακών τοιχωμάτων - η πρόπτωση ενδοκοιλιακών οργάνων/ιστών συντελείται στον βουβωνικό πόρο, στην περιοχή ακριβώς πάνω από τον μηρό.
Ο βουβωνικός πόρος
Ο βουβωνικός πόρος αποτελεί ένα κανάλι ανάμεσα στις στρώσεις των μυών του κοιλιακού τοιχώματος, από το οποίο διέρχονται φυσιολογικά διάφορες ανατομικές δομές προερχόμενες και μέσα από την περιτοναϊκή κοιλότητα: αιμοφόρα αγγεία, λεμφαγγεία, νεύρα, ο σπερματικός πόρος (στον άντρα) κ.α. Μέσα από τον βουβωνικό πόρο συντελείται κατά την εμβρυϊκή ηλικία και η κάθοδος των όρχεων στο όσχεο (σάκος που περιέχει τους όρχεις).

Ποιοί παράγοντες ευνοούν την δημιουργία βουβωνοκήλης;
Η βουβωνοκήλη μπορεί να δημιουργηθεί σε όλες τις ηλικίες, εξαιτίας συγγενών (εκ γενετής) αλλά και επίκτητων παραγόντων όπως:
- Ανατομικές διαταραχές: π.χ. ασθενές - ευρύ έσω στόμιο βουβωνικού πόρου
- Δομικές διαταραχές: π.χ. διαταραχή σύνθεσης – αποδόμησης του κολλαγόνου του συνδετικού ιστού
- Καταστάσεις που προκαλούν αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης (παχυσαρκία, χρόνιος βήχας, δυσκοιλιότητα, εγκυμοσύνη, άρση βαρέων αντικειμένων κλπ.)
Διάγνωση της βουβωνοκήλης

Ποια είναι τα τυπικά συμπτώματα της βουβωνοκήλης;
Τυπικό σύμπτωμα της βουβωνοκήλης είναι η τοπική διόγκωση στην βουβωνική χώρα συχνά συνδυαζόμενη με ήπιο ή και εντονότερο πόνο, ο οποίος επιδεινώνεται με την αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης (βήχας, γέλιο, σωματική άσκηση κλπ.) ή και με τις κινήσεις του εντέρου.
Η κήλη μπορεί να είναι ανατάξιμη, δηλαδή να είναι δυνατή η επαναφορά του περιεχομένου στην κοιλιά, οπότε η διόγκωση μπορεί και να εξαφανίζεται παροδικά αναλόγως την θέση του ατόμου.
Σε άλλες περιπτώσεις δεν είναι ορατή καμία διόγκωση και η βουβωνοκήλη γίνεται αισθητή μόνο μέσω του πόνου, ενώ αρκετές φορές δεν παρουσιάζει καθόλου ενοχλήσεις και η διάγνωσή της γίνεται τυχαία κατά την κλινική εξέταση από τον γιατρό.
Στην περίπτωση της οσχεοβουβωνοκήλης ενδοκοιλιακά όργανα/ιστοί (π.χ. εντερικές έλικες) φτάνουν διαμέσου του βουβωνικού πόρου μέχρι το όσχεο στους άντρες ή τα μεγάλα χείλη στις γυναίκες, οπότε παρατηρείται διόγκωση, πόνος ακόμα και εντερικοί ήχοι στις περιοχές αυτές.
Ποιοί είναι οι πιθανοί κινδύνοι - επιπλοκές της βουβωνοκήλης;

Συχνά η βουβωνοκήλη είναι μη ανατάξιμη, δηλαδή δεν είναι δυνατή η επαναφορά του προβάλλοντα περιτοναϊκού σάκου και του περιεχομένου του από τον βουβωνικό πόρο πίσω στην κοιλιά, λόγω συμφύσεων, αυξημένης μυϊκής τάσης ή και οιδήματος. Κυρίως σε αυτές τις περιπτώσεις εγκυμονεί ο σοβαρότατος κίνδυνος της περίσφυξης της κήλης, μίας κατάστασης που μπορεί να οδηγήσει ραγδαία σε μόνιμη βλάβη ενδοκοιλιακών οργάνων και να απειλήσει ακόμα και την ζωή του ασθενούς.
Εάν για παράδειγμα περισφυχθούν εντερικές έλικες, μειώνεται ή και αναστέλλεται λόγω του οιδήματος η αιμάτωση του εντέρου, μία κατάσταση που οδηγεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, χωρίς την απαραίτητη άμεση χειρουργική θεραπεία, σε φλεγμονή, περιτονίτιδα, απόφραξη του εντερικού σωλήνα ακόμα και νέκρωση του εντέρου.
Τα συμπτώματα μίας περισφυγμένης βουβωνοκήλης είναι συνήθως δραματικά: έντονος πόνος στην βουβωνική χώρα με προβολή στο όσχεο, την κοιλιά ή την πλάτη, πιθανή αναστολή αερίων, εμέτοι, πυρετός, πτώση αρτηριακής πίεσης, σόκ κ.α.
Ποιές εξετάσεις είναι απαραίτητες για την διάγνωση της βουβωνοκήλης;
Για την διάγνωση της βουβωνοκήλης είναι κατά κύριο λόγο απαραίτητη η προσεκτική κλινική εξέταση από έμπειρο ιατρό, σε συνδυασμό με την αναλυτική καταγραφή των συμπτωμάτων και του ιστορικού του ασθενούς.
Η επιβεβαίωση της διάγνωσης πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο χειρουργό, ο οποίος μπορεί να προβεί σε μια αντικειμενική αξιολόγηση του μεγέθους και της ακριβούς τοποθεσίας της κήλης αλλά και να αποκλείσει άλλες συναφές παθήσεις.
Στην κλινική μας έχουμε επιπλέον καθιερώσει το ηπερηχογράφημα από τον ίδιο τον χειρουργό σαν στάνταρ διαδικασία επιβεβαίωσης και ελέγχου της βουβωνοκήλης. Περαιτέρω διαγνωστικές διαδικασίες, όπως π.χ. η μαγνητική τομογραφία, είναι πολύ σπάνια απαραίτητες.
Θεραπεία της βουβωνοκήλης
Υπάρχουν εναλλακτικές μεθόδοι πέραν της χειρουργικής αποκατάστασης;
Είναι γενικά παραδεκτό ότι η αποκατάσταση της βουβωνοκήλης μπορεί να γίνει μόνο με χειρουργικές μεθόδους. Η τακτική που ακολουθείται είναι απλή: έλεγχος και επαναφορά των προβαλλόμενων, εκτός θέσης οργάνων/ιστών στην σωστή ανατομική τους θέση (ανάταξη κήλης) με ταυτόχρονη διόρθωση του λόγου της μετακίνησής τους, δηλαδή την ενίσχυση του ασθενούς εκείνου σημείου, από το οποίο έχουν προβάλλει (αποκατάσταση κήλης).
Επειδή η κήλη συνιστά ένα ανατομικό - 'μηχανικό' πρόβλημα απαιτεί και ανάλογη αντιμετώπιση. Η ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος και το κλείσιμο του ανοίγματος δεν μπορεί δηλαδή να επιτευχθεί με κάποιο τύπο φαρμακευτικής, φυσικοθεραπευτικής ή άλλης συντηρητικής αγωγής. Είναι προφανές λοιπόν ότι καμία άλλη μέθοδος, πλήν της χειρουργικής, δεν μπορεί να αποκαταστήσει την κήλη.
Πότε πρέπει να γίνει η εγχείρηση για αποκατάσταση της βουβωνοκήλης;
Το προτεινόμενο χρονικό διάστημα, μέσα στο οποίο συνιστάται το χειρουργείο για διόρθωση μίας βουβωνοκήλης, σχετίζεται άμεσα με τα συμπτώματα και την κλινική εικόνα του ασθενούς.
Ασυμπτωματική βουβωνοκήλη: εγχείρηση σε εύλογο χρονικό διάστημα
Μία βουβωνοκήλη θεωρείται ασυμπτωματική όταν αυτή πέραν μίας πιθανής μικρής διόγκωσης στην βουβωνική χώρα (συνήθως ορατή μόνο σε όρθια ή καθιστή θέση) δεν προκαλεί καθόλου ενοχλήσεις ή πόνο. Στην περίπτωση αυτή, το προτεινόμενο χειρουργείο μπορεί να προγραμματιστεί και να διεξαχθεί σε εύλογο χρονικό διάστημα, κατά προτίμηση πριν η κήλη γίνει συμπτωματική ή δημιουργήσει επιπλοκές.
Συμπτωματική βουβωνοκήλη: εγχείρηση σε σύντομο χρονικό διάστημα
Μία βουβωνοκήλη θεωρείται συμπτωματική όταν αυτή εκτός της πιθανής διόγκωσης στην βουβωνική χώρα προκαλεί και τοπικές ενοχλήσεις, ακόμα και αν αυτές είναι παροδικές ή σχετικά μικρής έντασης. Στην περίπτωση αυτή, το προτεινόμενο χειρουργείο πρέπει να προγραμματιστεί και να διεξαχθεί σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, κατά προτίμηση πριν η κήλη δημιουργήσει περαιτέρω επιπλοκές.
Μη ανατάξιμη βουβωνοκήλη: εγχείρηση το συντομότερο δυνατό
Μία βουβωνοκήλη θεωρείται μη ανατάξιμη όταν δεν είναι δυνατή η επαναφορά του προβάλλοντα περιτοναϊκού σάκου και του περιεχομένου του από τον βουβωνικό πόρο πίσω στην κοιλιά, λόγω συμφύσεων, αυξημένης μυϊκής τάσης ή και οιδήματος. Αυτό συνήθως γίνεται αντιληπτό μέσω μίας προφανούς διόγκωσης στην βουβωνική χώρα ή και στο όσχεο, η οποία προκαλεί συχνά ενοχλήσεις αλλά και περιστασιακά έντονο πόνο.
Στην περίπτωση αυτή, το προτεινόμενο χειρουργείο πρέπει να προγραμματιστεί και να διεξαχθεί το συντομότερο δυνατό, καθώς εγκυμονεί ο κίνδυνος περίσφυξης με σοβαρές πιθανές επιλοκές.
Περισφυγμένη βουβωνοκήλη: επείγουσα εγχείρηση άμεσα
Η περίσφυξη της βουβωνοκήλης είναι μία κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει ραγδαία σε σοβαρή βλάβη ενδοκοιλιακών οργάνων και να απειλήσει ακόμα και την ζωή του ασθενούς. Τα συμπτώματα μίας περισφυγμένης βουβωνοκήλης είναι συνήθως δραματικά: έντονος πόνος στην βουβωνική χώρα με προβολή στο όσχεο, την κοιλιά ή την πλάτη, πιθανή αναστολή αερίων, εμέτοι, ειλεός κ.α.
Σε περίπτωση περισφυγμένης βουβωνοκήλης απαιτείται επείγουσα χειρουργική παρέμβαση χωρίς καθυστέρηση.
Να γίνεται χρήση κηλεπιδέσμου - ζώνης σε περίπτωση βουβωνοκήλης;
Τις τελευταίες δεκαετίες είχε εφαρμοστεί εκτενώς μία συντηρητική προσέγγιση, όσον αφορά στην βουβωνοκήλη και στην κήλη σαν πάθηση γενικότερα, με την μακροχρόνια χρήση κηλεπιδέσμου, της γνωστής ζώνης.
Η χρήση μίας τέτοιας ζώνης δεν ενδείκνυται πλέον σε καμία περίπτωση για μακροχρόνια χρήση, κατά την προσωπική μας γνώμη ούτε για καν για μικρό χρονικό διάστημα. Ο κηλεπίδεσμος δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα, τουναντίον μπορεί και να το επιδεινώσει μετατρέποντας μία ανατάξιμη κήλη σε μη ανατάξιμη. Σε κάθε περίπτωση πάντως επιμηκύνει τη διάρκεια ύπαρξης μίας βουβωνοκήλης, μεγαλώνοντας έτσι την πιθανότητα περίσφυξης και άλλων επιπλοκών.
Η ζώνη σε βουβωνοκήλη, παρόλο που μπορεί να προσφέρει σε κάποιους ασθενείς μία αίσθηση ανακούφισης, δεν συνιστάται ούτε σαν δευτερεύουσα λύση ακόμα και σε περίπτωση που ο ασθενής αρνηθεί το χειρουργείο ή γιά κάποιους άλλους λόγους αυτό δεν είναι δυνατό.
Ποιες χειρουργικές μεθόδοι αποκατάστασης της βουβωνοκήλης εφαρμόζονται;
Για την αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης εφαρμόζονται διάφορες χειρουργικές μεθόδοι, οι οποίες έχουν κοινό στόχο την πλήρη αποκατάσταση του ασθενούς με όσο το δυνατό λιγότερη επιβάρυνση και με την μικρότερη δυνατή πιθανότητα μετεγχειρητικών επιπλοκών ή μελλοντικής υποτροπής.
Όλες οι χειρουργικές τεχνικές αποκατάστασης της βουβωνοκήλης έχουν κοινούς αντικειμενικούς στόχους, οι οποίοι είναι:
- η ανάταξη της κήλης, η απομάκρυνση δηλαδή του προβαλλόμενου ιστού από την βουβωνικό πόρο ή και το όσχεο και την επαναφορά του, μετά από έλεγχο, στην αρχική του θέση εντός της περιτοναϊκής κοιλότητας
- η αποκατάσταση της βλάβης του κοιλιακού τοιχώματος, το κλείσιμο δηλαδή του ανοίγματος, ώστε η κήλη να μην εμφανιστεί ξανά
Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων έχουν αναπτυχθεί πολλές διαφορετικές χειρουργικές μεθόδοι, η κάθε μία από τις οποίες έχει τα δικά της πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Η επιλογή της καταλληλότερης για τον εκάστοτε ασθενή μεθόδου γίνεται μετά από ανάλυση πολλών παραγόντων από τον θεράποντα χειρουργό, σε συνάρτηση πάντοτε και με την εμπειρία του στην εκάστοτε τεχνική.
Οι χειρουργικές μεθόδοι αποκατάστασης της βουβωνοκήλης μπορούν να ταξινομηθούν σε τρείς κατηγορίες:
- 1 Κλασικές - ανοικτές επεμβάσεις με ή χωρίς πλέγμα
μέσω ανοικτής τομής στην βουβωνική χώρα υπό τοπική, ραχιαία ή γενική αναισθησία
- χωρίς ενίσχυση των κοιλιακών τοιχωμάτων (παιδοχειρουργική)
- με ενίσχυση των κοιλιακών τοιχωμάτων υπό τάση χωρίς πλέγμα, μέσω διάφορων τεχνικών συρραφής, χρησιμοποιώντας τους ίδιους τους ιστούς του ασθενούς (π.χ. μέθοδος κατά Shouldice)
- με ενίσχυση των κοιλιακών τοιχωμάτων χωρίς τάση με ειδικό συνθετικό πλέγμα μεταξύ των μυϊκών στρωμάτων εντός του βουβωνικού πόρου (π.χ. μέθοδος κατά Lichtenstein)
Οι κλασικές επεμβάσεις έχουν αναπτυχθεί εδώ και πολλές δεκαετίες και εφαρμόζονται ακόμα στις περισσότερες χειρουργικές κλινικές.
Θέση πλέγματος σε βουβωνοκήλη με κλασικές ανοικτές μεθόδους
Το πλέγμα τοποθετείται ανάμεσα στα μυϊκά στρώματα του κοιλιακού τοιχώματος, εντός του βουβωνικού πόρου.
- 2 Ελάχιστα επεμβατικές ενδοσκοπικές - λαπαροσκοπικές επεμβάσεις με προπεριτοναϊκό πλέγμα
με χρήση ειδικών εργαλείων και κάμερας (οπτικής) μέσω μικρότερων τομών στο δέρμα υπό γενική αναισθησία
- Ενδοσκοπική τεχνική TEP διαμέσου των μυϊκών στρωμάτων του κοιλιακού τοιχώματος, χωρίς πρόσβαση στην περιτοναϊκή κοιλότητα (ολική εξωπεριτοναϊκή αποκατάσταση)
- Λαπαροσκοπική τεχνική TAPP με πρόσβαση στην περιτοναϊκή κοιλότητα (διακοιλιακή προπεριτοναϊκή αποκατάσταση)
Οι ενδοσκοπικές - λαπαροσκοπικές επεμβάσεις αποκατάστασης της βουβωνοκήλης εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια από ειδικά καταρτισμένους χειρουργούς.
Θέση πλέγματος σε βουβωνοκήλη (προπεριτοναϊκά) στις σύγχρονες μεθόδους αποκατάστασης βουβωνοκήλης - μηροκήλης
Το πλέγμα τοποθετείται στον προπεριτοναϊκό χώρο, στο βαθύτερο στρώμα του κοιλιακού τοιχώματος.
- 3 Ελάχιστα επεμβατικές ανοικτές επεμβάσεις με προπεριτοναϊκό πλέγμα
με χρήση ειδικών εργαλείων μέσω μικρότερων τομών στο δέρμα
- Τεχνική ONSTEP-m διαμέσου των μυϊκών στρωμάτων του κοιλιακού τοιχώματος, με τοποθέτηση συνήθως υπό τοπική αναισθησία ειδικά σχεδιασμένου πλέγματος προπεριτοναϊκά, στο βαθύτερο δηλαδή στρώμα του κοιλιακού τοιχώματος χωρίς πρόσβαση στην περιτοναϊκή κοιλότητα
Οι ελάχιστα επεμβατικές ανοικτές επεμβάσεις με προπεριτοναϊκό πλέγμα εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια μόνο από (ακόμα) μικρό αριθμό ειδικά εκπαιδευμένων χειρουργών.
Υπάρχουν γνωστές επιπλοκές μετά από μία εγχείρηση βουβωνοκήλης;
Εκτεταμένες κλινικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι κατά την διάρκεια ή μετά το πέρας της χειρουργικής αποκατάστασης της βουβωνοκήλης η πιθανότητα σοβαρών επιπλοκών είναι εξαιρετικά μικρή. Είναι αυτονόητο ότι η αποκατάσταση της κήλης προγραμματισμένα έχει πολύ μικρότερη πιθανότητα επιπλοκών από μία επείγουσα επέμβαση, λόγω περίσφυξης.
Όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις μπορεί να έχουν θεωρητικά επιπλοκές οπως επιμόλυνση, αιμορραγία, βλάβη σε νεύρα, φλεβική θρόμβωση κλπ. Το ποσοστό υποτροπής (επανεμφάνισης της κήλης) είναι σχετικά μικρό και διαφέρει αναλόγως την μέθοδο, που θα εφαρμοστεί. Άλλες επιπλοκές, όπως νευραλγία (τοπικός πόνος λόγω νευρικού ερεθισμού), βλάβη του σπερματικού τόνου, των σπερματικών αγγείων ή και ενδοκοιλιακών οργάνων δεν μπορούν μεν να αποκλειστούν, προκύπτουν δε εξαιρετικά σπάνια.
Συχνότερα παρατηρείται μετεγχειρητικά τοπικό οίδημα (πρήξιμο), λόγω αιματώματος ή αντιδραστικής περισυλλογής υγρού. Το οίδημα περιορίζεται συνήθως στην βουβωνική χώρα και στις περισσότερες περιπτώσεις υποχωρεί σταδιακά, μπορεί όμως να επεκταθεί μέχρι και το όσχεο, γύρω από τον όρχι. Σε περίπτώση οιδήματος επιβάλλεται ο άμεσος και τακτικός επανέλεγχος από τον θεράποντα ιατρό, για την καλύτερη αντιμετώπισή του.
Σε γενικές γραμμές η αποκατάσταση της κήλης με τις σύγχρονες επεμβατικές μεθόδους είναι ένα ασφαλές χειρουργείο.
Ποιές μεθόδοι αναισθησίας εφαρμόζονται στην χειρουργική της βουβωνοκήλης;
Η μέθοδος αναισθησίας που επιλέγεται είναι σε άμεση συνάρτηση με την χειρουργική μέθοδο, που τελικώς θα εφαρμοστεί, αλλά και με την φυσιολογία, ηλικία και τις προσωπικές προτίμησεις του ασθενούς. Κατά την χειρουργική αποκατάσταση της βουβωνοκήλης εφαρμόζεται συνήθως γενική, ραχιαία ή και τοπική αναισθησία, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση της τεχνικής ONSTEP-m.
Ο προεγχειρητικός έλεγχος για επέμβαση βουβωνοκήλης
Ο απαραίτητος προεγχειρητικός έλεγχος περιλαμβάνει:
- αιματολογικές εξετάσεις
- ηλεκτροκαρδιογράφημα
- έλεγχο της πάγιας φαρμακευτικής αγωγής και προσωρινή διακοπή ορισμένων σκευασμάτων (π.χ. αντιπηκτικά)
- σε ορισμένες περιπτώσεις ακτινογραφία θώρακος, καρδιολογική και πνευμονολογική αξιολόγηση
- αξιολόγηση από τον αναισθησιολόγο, ο οποίος ενημερώνει αναλυτικά τον ασθενή για την ιδανικότερη μέθοδο αναισθησίας ανά περίπτωση
Η νοσηλεία στην κλινική για επέμβαση βουβωνοκήλης
Την ημέρα της επέμβασης ο ασθενής εισάγεται στην κλινική νηστικός εκτός από ειδικές περιπτώσεις, όπου η εισαγωγή γίνεται την προηγούμενη ημέρα για την διεξαγωγή του προεγχειρητικού ελέγχου. Μετά την απαραίτητη προετοιμασία, ο ασθενής συνοδεύεται στον χώρο του χειρουργείου.
Μετά την περάτωση της επέμβασης, ο ασθενής οδηγείται στο δωμάτιό του. Εντός σύντομου χρονικού διαστήματος ο ασθενής μπορεί να σηκωθεί και να κινητοποιηθεί.
Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι κατά κανόνα περιορισμένος και αντιμετωπίζεται με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή ενδοφλεβίως ή από το στόμα. Κατά την διάρκεια της επέμβασης μπορεί να εισαχθεί ένα σωληνάκι για παροχέτευση των υγρών, το οποίο αφαιρείται ανώδυνα συνήθως την 1η ή και την 2η μετεγχειρητική ημέρα.
Η διάρκεια παραμονής στην κλινική κυμαίνεται ανάλογα με την ηλικία του ασθενή και το εύρος της επέμβασης κατά κανόνα από μερικές μόνο ώρες έως και 2 ημέρες.
Μετεγχειρητική φροντίδα και αποθεραπεία μετά από χειρουργείο βουβωνοκήλης
Είναι πολύ σημαντικό να αποφευγονται μετεγχειρητικά όλες εκείνες οι καταστάσεις που αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση και μπορούν να οδηγήσουν σε υποτροπή (επαναδημιουργία) της κήλης, προτού επέρθει η πλήρης επούλωση των κοιλιακών τοιχωμάτων.
Τέτοιες καταστάσεις μπορεί ναι είναι για παράδειγμα η άρση βαρέων αντικειμένων, η σωματική καταπόνηση, ο παρατεταμένος βήχας κ.α. Ανάλογα με τον τύπο και το εύρος της επέμβασης ο ιατρός καθορίζει την διάρκεια, κατά την οποία ο ασθενής πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός.
Οι σύγχρονες χειρουργικές μεθόδοι, όπως η τεχνική ONSTEP-m, επιτρέπουν την ταχύτατη επιβάρυνση και την επιστροφή σε φυσιολογικές δραστηριότητες και την εργασία, ακόμα και αν ο ασθενής πρέπει σύντομα να σηκώσει βάρη.
Η χρήση παυσίπονων είναι σπανίως απαραίτητη για χρονικό διάστημα πέρα ολίγων ημερών και γίνεται από το στόμα. Η αντιθρομβωτική προστασία γίνεται με φαρμακευτική αγωγή μέχρι την πλήρη επανακινητοποίηση του ασθενούς. Οι χειρουργικές τομές ελέγχονται ως προς την επούλωσή τους κατά τις αλλαγές των τραυμάτων και τα ράμματα αφαιρούνται συνήθως σε 8-12 ημέρες.
- σύνταξη και επιμέλεια κειμένου
- Γιώργος Τσιλεδάκης, γενικός χειρουργός, λαπαροσκόπος - χειρουργός τραύματος